Bericht van de NZa

Wij hebben bericht gekregen van de NZa. Zij gebruiken informatie die wij, indien jij dat goed vind, doorgeven aan de zorgverzekeraar. Met die informatie hopen ze de beslissingen te kunnen nemen die de zorg goedkoper maken. Een poging waar je kanttekens bij kan zetten, zoals Jim van Os hier bijvoorbeeld eerder deed.

Wil je niet dat jou gegevens worden gedeeld? Vul dan een formulier in. Deze formulieren liggen bij de computers naast de eettafel. Let even op dat je het juiste formulier pakt. Is Sarah jouw psychiater vul je een formulier in met haar naam, is Marianne je psychiater dan gebruik je dat formulier. Let op, je hebt je BSN en verzekeringsnummer nodig!

De Brief van de NZA waarin je vanuit hen kan lezen waarom ze jouw gegevens graag gebruiken kan je hier lezen.

Kom je niet in de Brouwerij of regel je het liever vanuit huis? Dat kan ook.
Hier kan je het formulier vinden voor als Marianne je psychiater is
HHier voor als Sara je psychiater is.

Vul hem in met je eigen gegevens en knutsel iets van een handtekening in word. Ingevuld kan je hem opsturen naar manon.bouwens@molemann.nl. Zij zorgt dan dat hij door de psychiater wordt ondertekend en het in je dossier komt te staan.

Zelf-ziekte ambiguïteit: ben jij het, of is het je ziekte?

In de Brouwerij proberen we met alle leden te werken aan psychosegevoeligheid. Bewust gebruiken we dat woord, en niet bijvoorbeeld schizofrenie of een term als de psychoot. Aan de ene kant omdat de term minder besmet is door stigma, aan de andere kant omdat een gevoeligheid op een andere manier deel is van iemand dan een ziekte. Een ziekte is iets dat te genezen valt, en waar de gewone jij buiten staat.

Nu zijn we er natuurlijk niet door simpelweg andere woorden te gebruiken. Het is belangrijk om uit te blijven leggen waarom we werken zoals we doen, en ook om niet te denken dat al het gevaar van ziekte-denken is geweken nu we een ander woord gebruiken. Er liggen nou eenmaal ook een hoop DSM’s in de Brouwerij.

Om hier aandacht aan te geven hebben we hoog bezoek van Roy Dings, een filosoof uit Arnhem gelieerd aan de universiteit van Bochum. Hij richt zich in zijn onderzoek op zelf-ziekte ambiguïteit, oftewel de moeilijkheid die meekomt een ziekte van het afbakenen van het gezonde zelf met de ziekte. Het kan helpen om te denken dat bepaalde gedachtes komen door een ziekte, zodat je er op in kan grijpen, maar tegelijkertijd verlies je misschien daarmee ook een stukje van jezelf.

Roy zal ons uitleg geven over wat zelf-ziekteambiguïteit inhoudt, welke problemen er mee te maken hebben, maar vooral ook met ons in gesprek gaan over op welke manieren wij allemaal oplossingen hebben gezocht voor de problemen die er bij meekomen.

Alvast wat inlezen?
Hier kan je een interview met Roy lezen in de Volkskrant.
Hier een essay van zijn hand met de titel Hoe jezelf te zijn met autisme.

Iedereen is welkom. Wel willen we graag met elkaar in gesprek gaan over persoonlijke ervaringen, dus houd er rekening mee dat je niet teveel plek inneemt als je jezelf nog nooit als psychisch ziek hebt gezien. Aanmelden kan door te mailen naar activiteiten@centrumdebrouwerij.nl of door je in te schrijven op de intekenlijst op het prikbord.

Waar: Centrum de Brouwerij, hoogte Kadijk 61hs te Amsterdam
Tijd: 15.15 inloop, 15.45 beginnen, rond 17.00 proberen we het gesprek af te ronden.
Aanmelden: activiteiten@centrumdebrouwerij.nl

Kerstfeest 20 december

Onderstaande brief hebben wij geprobeerd aan alle leden van de Brouwerij te sturen op 14 december. Mocht je hem niet gehad hebben, maar wel lid zijn laat het ons dan vooral weten.
Mocht u geen lid zijn, maar wel heel graag kerst met ons vieren omdat u wel bij ons betrokken bent mail dan vooral ook!

Beste lid van de Brouwerij,

December kwam dit jaar ontzettend plots zo voelde het voor ons. Vanuit een lange zachte herfst werd het opeens koud en donker. Gelukkig brandt hier in de Brouwerij het gezellige vuur door, dankzij jullie. In de stijl van dit jaar nodigen we jou op de valreep nog van harte uit om samen met ons de kerst te vieren en vooruit te kijken op het nieuwe jaar.

Dinsdag 20 december ben je vanaf 16.00 welkom en zullen we ergens na 17.00 aan tafel gaan. Daar verschijnt een heus feestmaal gekookt door de beste koks uit de gelederen. Tot acht uur wisselt het eten en het vermaak zich vlug af. Waarbij we ook jullie aankijken om af en toe een liedje mee te zingen.

Iedereen betrokken bij de Brouwerij is welkom. Om een beetje zicht te krijgen op de aanmeldingen ontvangen we graag een mailtje op activiteiten@centrumdebrouwerij.nl of kan je je zoals vertrouwd zelf inschrijven op het prikbord.

Een kerstfeest staat natuurlijk in het teken van samenzijn en aan elkaar denken, samen willen we dan ook terugkijken op het afgelopen jaar. Zoals in een heus kerstverhaal zullen we ook de geboorte van iets nieuws vieren. Deze terugblik op het afgelopen jaar en de aankondiging van veranderingen vind je in de bijgevoegde brief van Riek.

Warme groeten,

Daan, Maurice, Coen en Ruben
(namens alle medewerkers van de Brouwerij)

Ledenintake

Beste leden van Centrum de Brouwerij,

Ongetwijfeld ben je bekend met het streven van De Brouwerij om een gelijkwaardige gemeenschap te zijn. We bieden mogelijkheden voor de leden om met elkaar in contact te komen en samen de club invulling te geven. We organiseren allerlei activiteiten, bijvoorbeeld samen koken, sporten en kunst maken, idealiter bedacht en getrokken door alle leden (behandelaren, behandelden en betrokkenen).

Nu is de ‘club’, mede dankzij Corona, niet altijd zo samen georganiseerd. Sommige activiteiten en regels worden voornamelijk door betaalde medewerkers bedacht in plaats van door alle leden samen. Wij van het ‘Welzijns’-deel willen dit clubbestaan bevragen met jullie, om zo samen ons tienjarig bestaan te markeren met een club die nieuw leven ingeblazen is.

Voor ons als medewerkers van de club is het niet altijd even makkelijk om in te schatten of – en zo ja: hoe – we jullie meer kunnen betrekken bij de Brouwerij. We hebben immers geen contact met de leden die niet op activiteiten komen. Dat kan natuurlijk betekenen dat sommigen van jullie naast hun behandelrelatie geen ruimte hebben of simpelweg geen zin om actief deel te nemen. Het zou ook kunnen dat er andere redenen zijn waarom aansluiten niet lukt.

Om deze twee redenen nodigen we aan het eind van 2022 graag alle leden uit voor een gesprek. Om dus te bespreken wat er al is en hoe jij daar in past, maar ook om te bespreken wat de club nog niet is maar wel zou moeten zijn. Ook als je eigenlijk juist niet meer zo’n behoefte hebt aan de Brouwerij spreken we je graag.

Op deze pagina kan je een afspraak maken. Je zal dan met een van ons vier spreken. Mocht je al een gesprek hebben gehad hoef je geen nieuwe afspraak te maken. Uiteindelijk willen we iedereen gesproken hebben, dus maak ook vooral de afspraak als je al een hele tijd niet meer geweest bent!

Vriendelijke groeten,

Coen, Daan, Maurice en Ruben

Kennismaken met… Ruben

Kennismaken met… Ruben

Ruben (28) is sinds mei verbonden als welzijnscoördinator aan De Brouwerij, maar studeert ook nog in Gent, nadat hij eerder al in Amsterdam geschiedenis en filosofie en later psychologie deed aan de UvA. De beperkte (behaviouristische) kaders daar bevielen hem niet, zodat hij zijn vleugels uitsloeg naar de universiteit van Gent. Bij de Zuiderburen zijn de academische hokjes wat minder strikt en wordt er bijvoorbeeld ook nog gepraat en nagedacht over psychoanalyse, in Nederland al lang niet meer gangbaar. ‘Psychoanalyse leent zich slecht voor het academische model, maar geeft juist alle ruimte aan dingen die niet opgelost kunnen worden.’

Psychoanalyse, voor wie er niet vertrouwd mee is, is geen makkelijke therapievorm. De mensen die Ruben interviewde over psychoanalyse, waren zo’n 25 jaar in behandeling, vijfmaal in de week! ‘Het is geen behandeling die we allemaal zouden kunnen volgen, daar hebben we gewoon niet genoeg mensen voor. Maar als therapeut kun je je er wel door laten inspireren.’ Psychologie gaat over de logica van de psyche, terwijl psychoanalyse juist uitgaat van het onderzoek, alles willen uitpluizen wat er in de geest omgaat. In Gent doet hij een nog een master.

Ruben wilde aanvankelijk journalist worden, net als zijn vader, maar volgde uiteindelijk toch zijn nieuwsgierigheid en belangstelling. Hij plant nog te promoveren. Deze zomer loopt hij stage in Frankrijk, en daarna in Zeeland, maar is dan wel weer terug bij de Brouwerij voor twee dagen in de week.

Voor Ruben is het werk bij de Brouwerij zijn eerste baan in de GGZ. We hebben het over menselijk lijden en welke betekenis dat heeft voor iemand. Zijn drijfveer is vooral nieuwsgierigheid, over hoe mensen in elkaar steken, hoe ze eigenlijk zijn. Hij wil mensen dan helpen hun antwoorden te vinden. Al past bescheidenheid daar, voegt hij meteen toe, voor elke hulpverlener. Veel in de zorg zou anders kunnen, merkt hij op. Bij de Brouwerij krijgt hij de kans veel mensen te ontmoeten en te spreken en die gesprekken kunnen ook helpen om antwoorden te vinden.

Wat vind je van de Brouwerij?

Het is een andersoortige zorg, dat wist ik. Het koken voor de ledendiners vind ik ongedwongen en gezellig. Je ziet dat de activiteiten door een deel van de leden gedaan wordt, dat zijn meestal dezelfde mensen. Je zou willen dat die activiteiten ook wat breder weerklank vinden, ook bij mensen buiten de Brouwerij, in de buurt, bijvoorbeeld. Ik ben vooral benieuwd naar de groep mensen die ik nooit zie, en wat willen die leden dan van de Brouwerij?

Omschrijf jezelf in drie woorden en leg uit waarom:

Nieuwsgierig, oprecht en vrolijk. Ik wil graag mensen en dingen begrijpen en dat kan alleen als je eerlijk bent. En vrolijk ben ik qua karakter, ik hou van uitgaan en sta ook licht in het leven.

Wat betekent (geestelijk) gezond voor je?

Mijn eerste gedachte is dat het niet bestaat…Misschien dat je als je om bent gevallen toch weer in staat bent om op te staan. Alle mensen steken anders in elkaar en je kunt daar niet een antwoord op plakken, denk ik.

Ik zou graag…

Lekker op vakantie gaan. Ik hoop twee weken naar Italië te gaan nog dit jaar.

Ik hou niet van…

Dingen zeker weten. Ook al moet je soms gewoon ergens voor gaan, je moet tegelijkertijd weten dat je eigenlijk gewoon maar iets doet. Als je jezelf te veel vastlegt, ontneem je je de kans om iets te worden.

Ik vind De Brouwerij belangrijk omdat…:

Ik denk dat je geen enkel geestelijk probleem in je eentje op kunt lossen. Bij de Brouwerij krijg je de ruimte om dat samen met anderen te doen. De Brouwerij is een prettige open plek waar mensen niet gestigmatiseerd worden.

(Opgetekend door Frank Steverink, op 3 juni ’22)

Code Groen

Code Groen

Vanavond is de documentaire ‘Code Groen’ op televisie te zien waarbij de makers een jaar lang collega’s van sociaal ontwikkelbedrijf Pantar gevolgd hebben. Ik werk daar als persvoorlichter en communicatie-adviseur en zag de film in wording. Voor wie hem vanavond mist of te laat vindt, hij is ook nog later via Uitzending gemist te zien (Uitzending 27 oktober HUMAN, NPO2, 22.18 uur).

Wat me trof in de film is hoe oneerlijk het soms verdeeld is in het leven. Hoe sommigen met heel veel hindernissen als blij mogen zijn als ze überhaupt kunnen en mogen werken. En hoe de maatschappij daar vaak onverschillig en harteloos tegenover staat.

Een beetje zoals mensen met psychosegevoeligheid. Iedereen heeft een rugzak en bij sommigen voelt en is die echt wel wat zwaarder en groter dan bij anderen. We waarderen vaak te weinig hoe moeilijk het is voor mensen om er gewoon te zijn en mee te doen en staan te snel klaar met een oppervlakkig oordeel. Dus wat mij betreft, respect voor mijn collega’s in de oranje hesjes, die dagelijks buiten in Amsterdam belangrijk werk verrichten. Het Parool noemde het een ‘knappe documentaire’ en ik sluit me daarbij aan.

Frank (Steverink)
vrijwilliger Communicatiegroep

Het verleden: Jan Foudraine en het nalatenschap van de antipsychiatrie

De Brouwerij bestaat in 2022 tien jaar. Tien jaar lang bontgekleurde zorg geleverd aan betrokken leden door kwetsbare zorgverleners. De Brouwerij begon als een plek waar ‘de Psychose’ opnieuw en in een ander licht kwam te staan. Tegenwoordig komt in elk document over de zorg het woord ‘herstel’ voor. Is een persoonsgerichte ruimte als de Brouwerij dan nog vernieuwend, of bedoelen we allemaal wat anders met herstel?

Het Verleden

Wat: Een gesprek over de zogenoemde antipsychiatrie met Alex Rutten, de biograaf van Jan Foudraine, Dirk Corstens, psychiater bij GGZ NHN (Texel en den Helder) en oprichter van de stemmenpoli in Alkmaar en Peer-supported Open Dialogue in Utrecht & Wilma Boevink, grondlegger van de herstelbeweging.

Voor wie: Iedereen die geïnteresseerd is, is welkom. Er zal veel ruimte zijn voor een gesprek.

Waar: Bij ons in de Brouwerij, Hoogte Kadijk 61hs te Amsterdam.

Hoe: Graag aanmelden via activiteiten@centrumdebrouwerij.nl zodat we een beetje zicht hebben op hoeveel mensen er komen.

Wanneer: 12 november, inloop 13.30, we beginnen om 14.00. Er is zo’n drie uur om met elkaar te spreken. Om vijf volgt dan nog een kleine borrel.

Op deze middag sluiten we onze driedelige lezingenreeks af met een blik naar het verleden. Meerdere leden van de Brouwerij lazen tegelijkertijd Wie is van hout… (1971), de bestseller van de psychotherapeut Jan Foudraine, die in Nederland het gezicht werd van de zogenoemde ‘antipsychiatrie’ of kritische psychiatrie. Dat lijkt geen toeval te zijn. Genoeg reden dus om een hele dag samen onderzoek te doen naar de antipsychiatrie in Nederland en haar nalatenschap.

De antipsychiatrie stelde onder meer dat de geestesziektes waar de psychiater zijn mond vol van had, niet bestonden, maar bijvoorbeeld voortkwamen uit maatschappelijke onrust. Jan Foudraine stelde de vraag wie er nou eigenlijk gek was. De patiënt of diegene die hem tot patiënt maakte. Deze kritische boodschap vond gretig aftrek, maar werd na enkele jaren ook alweer de kop ingedrukt door een weer opkomende biomedische psychiatrie.

Nu was de zogenoemde antipsychiatrie niet altijd zo ‘anti’ of radicaal als soms gesuggereerd is. De nood van mensen werd erkend en er werd gezocht naar mogelijkheden om naast de medische blik een andere blik te stellen. Een voorbeeld hiervan is het werk van Marius Romme, die om psychiatrische patiënten beter te kunnen begrijpen juist iedereen uitnodigde die stemmen hoorde of dat nu tot een hulpvraag had geleid of niet.

Ten introductie van de gelaagdheid van de antipsychiatrie komt allereerst Alex Rutten ons de levensloop van Jan Foudraine (1929 – 2016) uit de doeken doen. Hierbij is er aandacht voor zijn werkzaamheden binnen de Nederlandse GGZ en zijn werk als vrijgevestigde psychotherapeut, dat hij tot aan zijn dood bleef doen. Ook komt zijn latere interesse in spiritualiteit en mystiek aan bod, waarbinnen het (geestelijk) lijden van de mens in een nieuw perspectief werd geplaatst.  Ruttens biografie van Foudraine verscheen in 2021. 

Dirk Corstens neemt ons daarna mee in zijn eigen tocht als psychiater van zijn artsenopleiding midden jaren zeventig, via zijn jarenlange samenwerking met Marius Romme rondom het project van stemmen horen tot aan de positie van de antipsychiatrie in het huidige debat waarbij Peer-supported Open Dialogue een leemte vulde die zeer welkom was. Naar eigen zeggen begon hij zijn carrière net te laat voor de echte antipsychiatrie, namelijk midden jaren zeventig, maar heeft hij zijn best gedaan om op eigen houtje de klap van de psychiatrische molen te ontwijken. 

Wilma Boevink zal samen met hem het gesprek met Alex aan gaan. Dirk nodigde haar tot onze vreugd op eigen houtje uit, omdat ‘een ervaringsdeskundige op zo’n feestje niet kan ontbreken’. En wat voor een ervaringsdeskundige. Zij stond aan de wieg van HEE (Herstel Empowerment en Ervaringsdeskundigheid) en introduceerde zo herstel van perspectief als streven van de GGZ. In 2017 promoveerde zij op ervaringsdeskundigheid en ondertussen richt ze zich onder andere op het internationaal verdedigen van de functie van ervaringsdeskundige.

Het programma is als volgt:

13.30 inloop

13.55 welkomstwoord

14.00 Alex Rutten over Jan Foudraine

14.45 pauze

15.00 Dirk Corstens & Wilma Boevink reageren in dialoog met Alex

15.45 pauze

16.00 Vervolg

17.00 naborrel

Leestips

De vorige twee middagen

Het heden

Op 2 juli bespraken we met Evi Verbeke en Daantje Daniels de positie van de ervaringsdeskundige in een instelling als de onze. De dag leverde was druk bezocht door allerlei mensen met ervaringen als en met ervaringsdeskundigen. In onze ervaring was het een geslaagde dag. Opnames van deze dag zijn hier terug te vinden.

De toekomst

Op 15 oktober kwamen Sanneke de Haan en Josephine Lenssen spreken over de zin en onzin van diagnoses en gezamenlijke besluitvorming in de GGZ. Hier kan u een kort verslag van Irene Geerts van die dag lezen. De Brouwerij zat vol met filosofen en anderen die het ook niet zeker wisten. Meer informatie, de presentaties en opnames van deze dag kan je hier vinden.

 

Diagnose: wat moeten we ermee? Verslag van 15 oktober

Onderstaand verslag van, cultuurhistorica en promovenda op de geschiedenis van mentale gezondheid, Irene Geerts verscheen over ons afgelopen seminarie. Met toestemming van haar plaatsen we het hier door.

Diagnose: wat moeten we ermee?

Diagnose is een van de brandpunten in debatten over geestelijke gezondheid en geestelijke gezondheidszorg. Reden voor Centrum De Brouwerij om op zaterdag 15 oktober filosoof Sanneke de Haan en psychiater Josephine Lenssen uit te nodigen om dit complexe verschijnsel van verschillende kanten tegen het licht te houden. Fijne stof tot nadenken bij het schrijven van mijn proefschrift, waarin dit soort debatten ook de historische rode draad vormt.

Communicatie en macht

Diagnosen zijn een communicatiemiddel in de psychiatrie, zei Sanneke de Haan, maar ook een machtsmiddel. Er zijn dan ook een hoop bezwaren tegen. Meestal is die kritiek verbonden met het psychiatrisch classificatiesysteem van de DSM (de Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders) dat inmiddels toe is aan zijn vijfde editie. Niet alleen is het een vuistdik boek waar zo ongeveer elke menselijke trek tot ziekte is verklaard, sinds een paar jaar is dit systeem ook bepalend voor wat we in Nederland aan verzekerde zorg krijgen in de ggz. De meest essentiële kritiek, naar mijn idee, is dat diagnosen niet helpen bij het bepalen van de behandeling, en dat ze mensen stigmatiseren.

Taal doet ertoe

De bijeenkomst in De Brouwerij

Diagnosen zijn ook in bredere zin bepalend voor hoe we praten over de psychische problemen van onszelf en anderen. Taal doet ertoe, zoals Sanneke het formuleerde. Wie kijkt vanuit het medisch model, heeft het over ziekten en over patiënten. Toen in de jaren zeventig mensen met een diagnose daartegen in het geweer kwamen, omdat dit model hen tot onmondige, tweederangs burgers maakte, vonden zij alternatieve taal in de anti-psychiatrie, de kritische tak van de psychiatrie die destijds in haar meest radicale vorm een eind wilde maken aan haar eigen instituties. Met name de diagnose schizofrenie werd verworpen. In plaats daarvan kwamen in eerste instantie diagnoses als losmakings- of identiteitsproblematiek, en later psychosegevoeligheid. In plaats van patiënten noemden mensen zich cliënten (van de ggz), en hun protestbeweging de clientenbeweging. In de jaren negentig keerden het medisch model en de bijbehorende terminologie weer terug. Maar een terugkeer naar vroeger was dat niet. Zo gaven mensen met autisme de identiteitsvraag een nieuwe manier twist: heb je autisme, of ben je een autist? In vergelijking met vroeger is de mondigheid zo toegenomen dat de meeste mensen dat nu wel voor zichzelf bepalen.

Ieder een eigen omschrijving

En dat betekent dat er net zoveel omschrijvingen zijn als er mensen zijn met ervaring in de psychiatrie. Sommigen omarmen de erkenning en herkenning die hun diagnose ze geeft, en noemen zichzelf nuchter patiënt. Anderen voelen het als een vonnis, zijn zo beschadigd door slechte ervaringen in de ggz of met het stigma dat je gratis bij een label krijgt, dat ze elke diagnose verwerpen. Zij kiezen voor andere omschrijvingen, zoals ‘ik heb psychische ingewikkeldheden’. En in de loop van een mensenleven wil iemands zelfomschrijving ook op dit vlak nog wel eens veranderen. De Amsterdamse Stichting Perceval heeft een mooie opsomming van de uiteenlopende terminologie die mensen voor zichzelf gebruiken.

Taal met terugwerkende kracht

Als historisch onderzoeker van de geschiedenis van de naastenbeweging in de psychiatrie geven deze belangrijke taalkwesties mij al een paar jaar hoofdbrekens. Heb ik het over naasten van patiënten, cliënten of mensen met psychische problemen? Gebruik ik een woord als schizofrenie, noem ik het psychosegevoeligheid, of hou ik het vaag om het vergaarbakkarakter te benadrukken dat deze terminologie volgens veel deskundigen heeft? Hoe doe ik recht aan de geschiedenis van een veelkleurige beweging waarin mensen samen streden tegen onder andere diagnose- en taalgebruik in de ggz, maar ook onderling heftig van mening verschilden over wat goed was en wat fout? Een beweging die zich bovendien ontwikkelde in de loop van ruim zeventig jaar, waarin opvattingen daarover totaal veranderden? En hoe doe ik zo dat lezers van nu herkennen waar het over gaat zonder af te haken wanneer het in hedendaagse ogen niet politiek correct genoeg wordt?

Taalstrijd en machtsstrijd

Uiteindelijk is de enige optie van de geschiedschrijver om zo dicht mogelijk te blijven bij de mensen die de geschiedenis hebben gemaakt, in alle verscheidenheid die zij in hun eigen woorden hebben laten zien. Daarom schrijf ik over de verschillende clubjes die vanaf de jaren tachtig de naastenbeweging zijn gaan vormen zoveel mogelijk in hun eigen terminologie. Zo kun je straks lezen over hoe het Ypsilon van die beginjaren, in de woorden van oprichtster Ria van der Heijden, zich bekommerde om het lot van “onze schizofreniepatiënten”. En over hoe in diezelfde tijd Labyrint-in-oprichting het latere In Perspektief verweet de term “psychisch zieken” te gebruiken en zo mee te werken aan de stigmatisering die het juist zei te willen tegengaan. Taal is niet alleen een communicatiemiddel maar ook een machtsmiddel, parafraseer ik Sanneke de Haan nog maar even vrij. En daarmee is taal ook een uitstekend middel om de strijd om de macht die de cliëntenbeweging en de naastenbeweging in de ggz in de vorige eeuw hebben gevoerd, te laten zien.

De toekomst. Psychoses, diagnoses en de keuze voor behandeling

De Brouwerij bestaat in 2022 tien jaar. Tien jaar lang aan bontgekleurde zorg geleverd aan betrokken leden door kwetsbare zorgverleners. De Brouwerij begon als een plek waar ‘de Psychose’ opnieuw en in een ander licht kwam te staan. Tegenwoordig komt in elk document over de zorg het woord herstel voor. Is een persoonsgerichte ruimte als de Brouwerij dan nog vernieuwend, of bedoelen we allemaal wat anders met herstel?

De toekomst

Wat: Een gesprek met prof. Sanneke de Haan en dr. Josephine Lenssen over de zin en onzin van diagnoses en aan wie de macht toekomt om er mee te werken.

Voor wie: Iedereen die geïnteresseerd is, is welkom. Er zal veel ruimte zijn voor een gesprek

Waar: Bij ons in de Brouwerij, Hoogte Kadijk 61hs te Amsterdam

Hoe: Graag aanmelden via activiteiten@centrumdebrouwerij.nl zodat we een beetje zicht hebben op hoeveel mensen er komen.

Wanneer: 15 oktober, inloop 13.30, we beginnen om 14.00. Er is zo’n drie uur om met elkaar te spreken. Om vijf volgt dan nog een kleine borrel.

Opnames van 15 oktober

De presentatie van Sanneke de Haan

De presentatie van Josephine Lenssen:

Ronde tafel gesprek

Download hier de poster voor 15 oktober.

Deze middag staat de diagnose in de brede zin van het woord centraal, toegespitst op de psychose. Wat is er aan de hand en wie mag dat zeggen? Bij de Brouwerij komen mensen binnenlopen, met kleine en grote moeilijkheden. Het is te hopen dat er ook weer mensen naar buiten lopen, en geen patiënten. Zit een diagnose volgens de DSM, het Amerikaanse handboek voor diagnostiek, dat proces niet in de weg? 

De leden van de Brouwerij hebben elk hun eigen verhaal, of ze nou betaald worden om er te zijn of niet. Wie krijgt er de ruimte om zijn verhaal te vertellen en wie heeft de macht om te vertellen hoe het echt zit? Onze systemische aanpak nodigt de familie van de leden ook uit om hun verhaal te doen, maar wat gebeurt er als de wensen van de naasten niet in lijn zijn met die van een lid?

Prof. Sanneke de Haan is Socrates Professor Psychiatrie & Filosofie aan de Erasmus Universiteit en senior onderzoeker aan Universiteit Tilburg. In 2020 verscheen haar boek Enactive psychiatry over een holistische, systeembenadering van psychiatrische problemen, waarin ook de existentiële dimensie van die problemen een essentiële rol speelt. Sanneke zal ons meenemen in een onderzoek naar de vraag over de zin en onzin van diagnoses. Hebben we te veel diagnoses, of juist te weinig? Wat zegt een diagnose precies, en wat laten we een diagnose betekenen? Een diagnose kan een enorme impact hebben op iemands leven, in positieve en in negatieve zin. Wat kunnen we daaruit leren?

Dr. Josephine Lenssen werkt sinds 2015 als psychiater bij een FACT-team en is sinds 2019 manager zorg bij de divisie herstelgerichte zorg van Dimence. Daarnaast werkt ze als freelance psychiater bij een GGZ instelling voor traumabehandeling: CentrumBuitengewoon. In haar proefschrift op het grensvlak tussen psychiatrie en filosofie onderzocht zij verschillende verklaringsmodellen op hun geschiktheid voor psychiatrische fenomenen. Bij ons zal ze zich toeleggen op het belang van shared decision making in de behandeling van mensen met psychoses: hoe kan in de behandeling goed rekening worden gehouden met de kernwaarden en betekenisgeving van de patiënt en diens eventuele naasten? Hoe respecteren we de autonomie van de patiënt zonder hem/haar te verwaarlozen op momenten dat hij/zij hulp nodig heeft? Moet een psychose onderdrukt worden, of kan deze ook een waardevolle plek innemen in het systeem van een patiënt? En wie doen er allemaal mee in dit proces van een keuze maken?

Het programma is als volgt

13.30 inloop

13.55 welkomstwoord

14.00 Sanneke de Haan

14.45 pauze

15.00 Josephine Lenssen

15.45 pauze

16.00 nagesprek met Sanneke en Josephine

17.00 naborrel

Leestips

De vorige en de volgende

Het heden

Op 2 juli bespraken we met Evi Verbeke en Daantje Daniels de positie van de ervaringsdeskundige in een instelling als de onze. De dag leverde was druk bezocht door allerlei mensen met ervaringen als en met ervaringsdeskundigen. In onze ervaring was het een geslaagde dag. Opnames van deze dag zijn hier terug te vinden.

Het verleden

Vorig jaar verscheen er een biografie over Jan Foudraine geschreven door Alex Rutten. Samen met deze auteur kijken wij op 12 november terug op het leven van Jan Foudraine en de reactie op zijn visie in de toenmalige GGZ. Daarnaast herleiden we samen met iemand anders de overblijfselen van de antipsychiatrie tot wat er nu nog staat of allang om is gevallen.

Ervaringsdeskundigheid nauwer bekeken | Opnames van 2 juli

Afgelopen zaterdag liep de Brouwerij weer zoals voorheen vol met betrokkenen bij de GGZ en dan in het bijzonder bij het onderwerp van ervaringsdeskundigheid. Met de bezielde praatjes van Daantje Daniels en Evi Verbeke en het geëngageerde publiek kwam er vanzelf een levendige discussie op over de kracht van de ervaringsdeskundigen, maar ook over de moeilijkheden om gehoord te worden in de instelling.

Hier onder kan u de opnames vinden van de lezing van Evi Verbeke en van het nagesprek. Helaas is door technische moeilijkheden van het verhaal van Daantje Daniels alleen het beeld bewaard gebleven.

Presentatie van Daantje Daniels

Voor ons team is het een erg inspirerende dag geweest. We gaan vol goede moed, en met een pels vol luizen de toekomst tegemoet. Op zaterdag 8 oktober 2022 volgt een tweede seminarie waar we beschouwen wat in de toekomst de eeuwige belofte van de GGZ zal zijn samen met filosofen Sanneke de Haan en Roy Dings. Te zijner tijd volgt meer info.