Categorie: kennismaken

‘Sinds begin 2018 ben ik bij De Brouwerij. Ik heb lang bij de reguliere GGZ gezeten, GGZ InGeest. Lange tijd had ik toen alleen contact met mijn huisarts omdat het goed ging. Na mijn laatste psychose in 2017 was de huisarts eigenlijk ‘te licht’ en toen bleek de Brouwerij een van de mogelijkheden.

In totaal heb ik vijf psychoses gehad, de eerste op mijn 21^e, inmiddels ben ik 41. Meestal kwam dat door stress en te hard werken. Een manie liep dan over in angst en werd een psychose. Ik voelde het wel aankomen op een gegeven moment, later voelde het meer als een burn out, een moeheid waar ik ook niet meer uit terug kom komen. Het voelde soms ook alsof alles klopte, een ontspannenheid na een periode van piekeren. In het begin was het een soort van verlichte staat van bewustzijn, later niet meer.

Ik had het idee dat ik toegang had tot universele informatie, via intuïtie kon ik alles binnenkrijgen. En kon ik alle wereldproblemen oplossen. Terrorisme bijvoorbeeld. Ik dacht dat ik president Bush moest gaan adviseren. Uiteindelijk wist ik wel dat het om een psychose ging, maar tegelijkertijd had ik angst dat terroristen mij kwamen zoeken, omdat ze wisten dat ik belangrijk was. In latere psychoses wilde ik ook mensen helpen, niet zozeer de wereldvrede dichterbij brengen zoals eerst, maar mensen op straat, die om geld vroegen. Ik ging dan met ze in gesprek.’

Bram had net als veel anderen die een psychose hebben gehad, het idee dat er geen echte aandacht en ruimte was bij behandelaren over wat hij te vertellen had over de inhoud van zijn psychose. Het gesprek met een therapeut over wat er psychologisch mee gedaan kon worden, kwam er niet vanzelf. Terwijl trauma’s uit het verleden, zoals zijn vader die overleed toen hij 14 was, of het uit de kast komen toen hij 24 was, toch ook in relatie stonden met latere psychoses, denkt Bram.

Dienstbaar zijn of de wereld beter maken zit ook wel in zijn karakter. In zijn werk als webmaster en contentmanager ondersteunt hij communicatieadviseurs. In Enschede deed hij een multimediaopleiding ‘kunst & techniek’ en maakte o.a. animaties, internetsites en documentaires. Later in Amsterdam studeerde hij op de UvA media & cultuur, met als master nieuwe media.

Goed slapen, ritme

‘Het is belangrijk om niet te veel prikkels te hebben, de balans voor mezelf goed te houden. Goed slapen, ritme, niet oververmoeid raken. Dat zijn zaken die ik zelf kan doen om een psychose te voorkomen. Stress voorkom ik door grenzen aan te geven, dingen bespreekbaar te maken. Ik gebruik ook mindfulness technieken om niet alleen maar in mijn hoofd te zitten en even stil te staan bij wat er is en hoe ik in mijn lichaam zit. Ik krop minder op en daardoor en heb minder controle nodig.’

Open over psychosegevoeligheid

Inmiddels ben ik er ook in mijn werk en daarbuiten open over. Ik heb voor studenten van de VU en UvA erover gesproken. Op LinkedIn heb ik in een video een interview over psychose gepost. Het dubbel uit de kast komen (geaardheid en kwetsbaarheid) was eerst spannend, zeker vanwege carrièrekansen, maar pakte uiteindelijk heel goed uit. Een jobcoach in 2010 heeft geholpen om die openheid ook qua solliciteren niet uit de weg te gaan. Dat bleken werkgevers uiteindelijk heel goed te ontvangen.

Omschrijf jezelf in 3 woorden

Creatief/technisch, in mijn werk, maar ook thuis hou ik ervan om oplossingen daar te zoeken. Dienstbaar/sociaal: ik help graag. En: consciëntieus, zorgvuldigheid vind ik belangrijk.

Wat betekent (geestelijk) gezond voor je?

Ik hoef niet 100% gezond te zijn, maar heb wel regie over mijn leven. Af en toe voel ik me wat minder, maar ik laat me daar niet door leiden. Als ik iets niet durf, vind ik vaak toch de moed om het dan wel te doen. Het wegdrukken van mijn gevoel en het piekeren maakten mij uiteindelijk ziek. Door therapie en een mindfulness cursus ‘Voluit leven’ heb ik geleerd mijn gevoel beter toe te laten en dingen te durven ondernemen. Angsten zijn verminderd door ze uit te dagen. Ik luister beter naar de grenzen die mijn lichaam eigenlijk al aangeeft. Soms heb ik dan beweging, slaap, tijd voor mezelf, goede voeding of een legere agenda nodig. Andersom doe ik veel van deze dingen om niet aan die grenzen te komen. Het helpt om energiek en in balans te blijven.

Als ik enige rust heb in mijn hoofd is dat vaak een goed teken. Dat gebeurt vaker als ik mijn aandacht heb bij het hier en nu. Onoverzichtelijke situaties probeer ik wat meer met een bepaalde kalmte te aanschouwen. Kijken vanuit het ‘oog van de storm’ vind ik daarbij een mooie metafoor. Dan ga ik wat minder mee in de chaos. Ik weet inmiddels dat ik op sommige dingen invloed heb en op veel dingen niet. Controle over het leven is voor mij een illusie gebleken. Na veel tegenslag heeft veerkracht veel meer gebracht. Flexibeler meebewegen op wat er op je afkomt. Niet alles vraagt meteen actie. In het verleden projecteerde ik doemscenario’s op de dingen die op mij afkwamen. Die zijn niet uitgekomen. Gelukkig geloof ik nu ook niet alles meer wat ik denk. Dat vind ik wel gezond.

Ik zou graag…

Eigenlijk ben ik best tevreden hoe het nu gaat. Ik wil nog wel schrijven, over psychische kwetsbaarheid bijvoorbeeld.

Ik hou niet van…

Asociaal gedrag, mensen die over mijn grenzen heen gaan.

Ik vind De Brouwerij belangrijk omdat…

Het laagdrempelig is. Als je je even minder goed voelt, kun je makkelijk langkomen. En omdat behandelaren, leden en vrijwilligers hier moeiteloos mengen. Het is een mooie plek die mensen bij elkaar brengt. De Brouwerij is holistischer dan de reguliere GGZ. Meer gericht op je gezonde deel. Ik voel mij vrijer en het stimuleert mij om mijn talenten en interesses verder te ontwikkelen.

(interview op 3 juni ’22, opgetekend door Frank Steverink)

Loran zit eigenlijk al best wel een tijd bij de Brouwerij: ‘Sinds vorig jaar september- alleen ben ik heel lang maar 1 dag per week jobcoach geweest. Dat maakte dat ik een andere betrokkenheid bij De Brouwerij had, dan ik nu heb. Het gros van de werkzaamheden deed ik toen ook met een ander team, de andere 3,5 dag van de week. Sinds een paar weken werk ik full time voor De Brouwerij en merk dat ik zo meer betrokkenheid voel bij de activiteiten die georganiseerd worden. Ik ben vanuit Roads gedetacheerd bij Molemann. Mijn formele jobtitel is overigens ‘trajectcoach’ -maar jobcoach zegt mensen wat meer: ik help mensen in een traject op weg naar betaald werk of naar studie. We kijken naar mogelijkheden en valkuilen en wat zou voor iemand een mooie (werk)plek kunnen zijn.’

Loran heeft ergotherapie gestudeerd. ‘Dan kijk je hoe mensen met hun beperkingen toch de activiteiten kunnen uitvoeren die belangrijk voor hen zijn. Dat gaat onder andere over lichamelijke beperkingen en fysieke hulpmiddelen. Maar we leren ook te kijken naar andere factoren om iemand zo goed mogelijk in de eigen kracht te zetten: de omgeving, de persoon zelf, de werkplek. Sommige mensen hebben bijvoorbeeld een bepaalde prikkelgvevoeligheid, dat neem je dan natuurlijk mee.’

Loran begeleidt op dit moment 13 mensen bij De Brouwerij en hoopt er meer te gaan helpen. ‘Tot nu toe bevalt het heel goed. De visie van De Brouwerij vind ik mooi: wij geven je iets, maar jij komt ook iets brengen. In dat je actief meedoet bij de activiteiten bijvoorbeeld, maar het kan ook op een andere manier zijn.’

Wat maakt het boeiend?
‘Mijn rol verschilt elke keer heel erg. Soms gaat het om het cv scherper neerzetten, of iemand zich meer van diens kwaliteiten bewust laten worden. Voor andere ben ik vooral een vraagbaak voor advies over hoe je een gesprek met een werkgever aangaat. Soms ben ik meer sturend, soms zet ik mijn eigen netwerk meer in, en vaak gaat het ook om motiverende gesprekken voeren. Die variatie maakt het heel erg leuk. En mensen op hun werkplek krijgen, geeft heel veel energie.’

Na acht gesprekken volgt al dan niet een traject bij bijvoorbeeld het UWV van een aantal jaren. Loran denkt in dat hele proces actief mee, ook over wettelijke regelingen voor de Wajong, Wia en werkt daarin nauw samen met het UWV. ‘Ik heb ook werkgevers in mijn netwerk en zit er met verschillende petten. Ik wil graag dat een kandidaat aan de slag kan, maar ook dat de werkgever prettige samenwerking ervaart. Ik denk mee en probeer alle relaties te onderhouden.’

Loran heeft inmiddels ook meegegeten met de ledenmaaltijden: ‘Het is mooi om te zien hoe leden hier hun eigen sociale netwerken hebben onderling. Dat maakt het echt anders dan hoe het bij reguliere GGZ-instellingen eraan toegaat.’

Omschrijf jezelf in drie woorden en leg uit waarom:

‘Verbinding, energie en vindingrijk: verbinding met mensen vind ik heel belangrijk. Dat doe ik ook buiten mijn werk sociaal, maar ook via sport. Contact met mensen vind ik heel belangrijk: gezelligheid. Ik vind het belangrijk om qua energie in balans te zijn en goed in mijn vel te zitten, sport helpt daarbij. Vindingrijk: ik ga problemen positief aan en werk altijd naar een oplossing toe.’

Wat betekent (geestelijk) gezond voor je?

‘Gezond betekent voor mij dat energie stroomt en alles in balans is. Dat je ook blijft investeren in de dingen die goed voor je zijn, als je niet helemaal lekker in je vel zit. Actie wekt energie, dat kan via beweging zijn, of gewoon door iemand te bellen: erbij horen is ook heel belangrijk om je gezond te voelen.’

Ik hou niet van…

‘Stilzitten. – ik hou ervan mensen in beweging te krijgen.’

De Brouwerij is belangrijk omdat…

‘Het laagdrempelig is en mensen zo makkelijk gelegenheid tot sociaal contact biedt. Door eten, of activiteiten, dat maakt de Brouwerij tot een hele mooie plek.’

(Geïnterviewd door Frank Steverink op 23 juli ’21)

Wouter (Schröder) is 35 jaar en vanaf het prille begin bij de Brouwerij: ‘Via (Brouwerijvrijwilliger) Mieke heb ik de opening van de Brouwerij (2012) nog meegemaakt. Ik kende Mieke omdat zij ook vrijwilliger was bij de Kraaipan Oase[1], daar heb ik een mooi appartement waar ik heel blij mee ben.’

‘Dus ik ben er eigenlijk bij vanaf het begin. Als lid, ik ben er ook in behandeling. Sinds jonge leeftijd heb ik aanleg voor dwangmatig denken. Dat levert soms veel stress op en heeft ook veel impact op mijn leven gehad tot nu toe. Zo heb ik mijn studie niet af kunnen maken. Daar worstel ik soms nog steeds wel mee. Wat is de beste manier om er mee om te gaan? –  ik leer daar wel steeds meer in, en heb handvatten om er grip op te krijgen. Bij heel veel stress kan ik een psychose ontwikkelen, de laatste keer was in 2009.

Dat dwangmatige denken geeft me aanvankelijk iets van houvast en controle, maar op termijn werkt het niet. Dan besef ik dat het gewoon moet laten zijn zoals het is. Focussen op de dingen om me heen, waar ik mee bezig ben. Sinds mijn 15e slik ik medicijnen. Bij De Brouwerij heb ik verder ook gesprekken met behandelaars.

Sinds 1,5 jaar ben ik aan het werk als unit-assistent bij GVB. Een baan waar ik met ondersteuning van een jobcoach van de Brouwerij op heb gesolliciteerd. Ik ga ervoor om bij GVB te blijven en daar door te groeien. Het is soms pittig met mijn kwetsbaarheid, soms zijn er stressvolle situaties en begin ik te piekeren en blijft dat wat ‘haken’. Dan kan het van iets kleins een dwanggedachte worden. Ik probeer dan afstand te nemen en het tot redelijke proporties terug te brengen.’

Uniek

De Brouwerij is bijzonder in de manier waarop je benaderd wordt en hoe je gewoon binnen kunt lopen. Heel anders dan de GGZ-instellingen die ik van jongsafaan gezien heb. Het is een open en fijne plek om in behandeling te zijn. Omdat het niet alleen over je problemen gaat maar ook focust op de andere mogelijkheden die je nog wel hebt. De stereotype GGZ-behandeling heeft vaak een zware, serieuze lading, bij De Brouwerij kan het veel lichter voelen.’

Omschrijf jezelf in drie woorden en vertel waarom…

‘Sportief, intelligent en sociaal. Sportief omdat ik eigenlijk altijd heb gesport. Hockey bijvoorbeeld. Daar komt ook het sociale aspect bij. Na de wedstrijd iets drinken met elkaar. En ik vind het ook heel belangrijk, naast hockey loop ik hard en doe ik aan fitness. Het helpt om fit en in balans te blijven. – Verder ben ik intelligent. Ik heb ondanks mijn klachten toch het VWO afgemaakt en twee jaar van mijn studie bedrijfseconomie aan de universiteit afgerond. Het helpt me ook om mijn klachten te begrijpen en te relativeren. Sociaal: omdat ik snel het gezelschap zoek van mensen en er goed voor anderen kan zijn. Ik voel me fijn met vertrouwde mensen om me heen. Deze coronatijd is daarom wel lastig.’

Wat betekent (geestelijk) gezond voor je?

‘Eigenlijk het belangrijkste in mijn leven, omdat het niet altijd zo is. Het betekent voor mij dat ik mijn leven kan leven zoals ik dat graag zou willen. Zoveel mogelijk, zonder beperkingen, dat de basis goed is en dat je zo ook meer tegenslagen kunt incasseren.  Bij de Brouwerij volg ik nu ACT: Acceptance & Commitment Therapy. Je leert daar accepteren wat er gebeurt als je je minder goed voelt, gaat er niet tegen vechten en blijft de dingen die je belangrijk vindt zoveel mogelijk doen. Dat is een voorbeeld om actief zelf iets te doen aan je gezondheid.’

Anekdote?

‘In 2014 was er een yogareis van de Brouwerij naar Frankrijk. Daar hebben we bij een spelletje toepen heel erg gelachen. We lagen dubbel, heerlijk was dat! Dat is een moment dat me erg bijgebleven is.’

Ik zou graag…

‘Gelukkig worden. Het zonnetje in je leven hebben, kunnen genieten. Een basis hebben die goed functioneert. Dan kun je je eigen mooie momenten realiseren en nastreven.’

Ik hou niet van…

‘Mensen met een dubbele agenda. Onoprechtheid.’

Ik vind De Brouwerij belangrijk omdat…

‘…het me houvast geeft. En het is ook een plek waar je wat kunt bijdragen voor anderen.’

(Opgetekend door Frank Steverink op 29 januari ’21).

---

[1] (De Kraaipan Oase is een  woonproject in Amsterdam-Oost. Hier wonen 35 mensen met een verhoogde kwetsbaarheid voor psychose. De bewoners wonen zelfstandig in 25 huizen verspreid over de Transvaalbuurt en op loopafstand van de gemeenschappelijke ruimte in de Kraaipanstraat. Hierboven bevinden zich nog 10 appartementen.)

Sinds 2017 help ik als vrijwilliger mee met in- en externe communicatie samen met de Brouwerijleden. We werken aan de website, social media en video’s en ik interview medewerkers, vrijwilligers en leden voor de rubriek ‘Kennismaken met…’ op de website. Ik heb in die tijd vele interessante mensen leren kennen, leerzame gesprekken gevoerd. De soms bijzondere ontmoetingen hebben me ook inzichten gegegeven die je nergens anders zou kunnen krijgen. Wat me opvalt is de eerlijkheid en kwetsbaarheid waarmee mensen je op De Brouwerij tegemoet treden. Het is een warme plek midden in de stad, die een hele speciale rol vervult voor veel mensen. In mijn professionele leven ben ik op dit moment communicatieadviseur bij Pantar, het sociale leer/werkbedrijf van Amsterdam & Diemen waar zo’n 3000 mensen met een afstand tot de arbeidsmarkt ‘waarde in werk’ vinden. Ontzettend leuk om te doen. Verder ben ik ook nog freelance actief als journalist: franksteverink.nl.

Heb je een verhaal of wil je een keer geïnterviewd worden? Schroom niet en stuur me een mailtje, dan maken we een afspraak: frank@smiling.nl

Ajay Kalloe is al sinds 2013 een bekend gezicht bij De Brouwerij. Hij organiseerde met veel plezier videospelavonden in het pre-coronatijdperk. Nu speelt als hij muzikant regelmatig mee met Brouwerijmuzikanten, maakt zich als IT-specialist verdienstelijk voor de (nieuwe) website en draait al een paar jaar mee in de communciatiegroep. Ajay werkt verder als websiteontwikkelaarvoor de Dutch Walltextile Company en voor Muziekcentrum Eiwerk staat hij als frontdeskmedewerker klanten te woord en doet hij administratief werk.

Hij volgde de mbo-opleiding ITC-niveau 4 bij het roc-Amsterdam in de Bijlmer – de hbo-opleiding waar hij mee begonnen was, moest hij vanwege gezondheidsredenen stoppen. ‘De Brouwerij mag wat mij betreft wel wat meer jonge, actieve mensen trekken’ aldus Ajay. Hij vindt het een fijne plek voor ontwikkeling.

‘Bonny Schillemans – Ik ben 33, geboren in Amsterdam, en heel klassiek, opgegroeid in Almere. Op mijn 19e ben ik weer naar Amsterdam verhuisd. Voor mijn studie psychologie, bij de UvA. Ik wilde ook echt naar deze stad en heb hier op heel veel verschillende plekken gewoond. In de studentencontainerwoningen op de Wenckebachweg bijvoorbeeld. Nu ben ik GZ-psycholoog, (Gezondheidszorgpsycholoog), de postdoctorale opleiding daarvoor heb ik in 2017 afgerond. Daarnaast ben ik ook systeemtherapeut, dat houdt in dat je in de gesprekken de omgeving van de patiënt bij de behandeling betrekken kunt: de partner, of een ouder of kind of andere hulpverleners. Bij mensen die een psychose meegemaakt hebben, kijken we bijvoorbeeld vaak ook naar vrienden, eventueel uit het verleden. Dat gebeurt natuurlijk altijd in samenspraak met de patiënt. Systeemtherapie is een vorm van psychotherapie die gericht is op relaties tussen mensen. Samen met de patiënt wordt onderzocht waar hun klachten mee te maken hebben en wie er bij de therapie kan worden betrokken om bij te dragen aan veranderingen. Klachten staan nooit op zichzelf, mensen zijn sociale wezens, iedereen heeft wel belangrijke andere mensen om zich heen. Dan kan het voor het herstel van iemand heel erg behulpzaam zijn om die erbij te betrekken. Niet het zoeken naar oorzaken staat daarbij centraal, maar het zoeken naar mogelijkheden.’

Bij de Brouwerij sinds ‘…november 2017, als psycholoog. Dat is dus nog niet zo heel lang, maar bij Molemann (Mental Health) werk ik sinds april 2012. De afgelopen zes jaar heb ik in een vestiging in Almere gewerkt bij een algemene poli. Molemann heeft verschillende vestigingen in heel Nederland. Bij een poli komen mensen op afspraak, wachten eerst in de wachtkamer en gaan na de afspraak weer naar huis. De Brouwerij is de enige vestiging waar mensen samen lunchen,  waar er activiteiten zijn (een soort buurtcentrum) en er de combinatie is met behandeling. Hier bij de Brouwerij hebben we geen eigen kamers, we werken op flexwerkplekken, het is meer een groepsgebeuren. Ik doe hier diagnostiek en behandeling, met name cognitieve gedragstherapie en schematherapie. Belangrijk is, welke therapie je ook aanwendt, dat je  een goede band opbouwt met je patiënt.

De Brouwerij was voor mij een heel bewuste keus. Ik had een vacature gezien op het Molemann-intranet en had al veel verhalen gehoord over De Brouwerij. De manier van werken spreekt me heel erg aan. De ontspannen sfeer valt direct op. Iedereen is heel bevlogen en probeert iets moois te realiseren. Ik krijg daar energie van. Mensen worden aangesproken op hun gezonde kanten: op zingeving, activatie, interesses.

Samen met Marije Stegeman bied ik op dit moment een zelfbeeldgroep aan, voor mensen met een negatief zelfbeeld. Die groep loopt twaalf weken. Het is een praktische training met veel oefeningen waarbij je leert te kijken naar dingen die juist wel goed gaan, door ‘een andere bril op te zetten’, zeg maar. Door daar naar te kijken, en naar je kwaliteiten, verbetert de stemming en vermindert angst. Zeker mensen die een psychose hebben gehad, worden vaak geremd om activiteiten te ontplooien vanwege een negatief zelfbeeld en dat kan het herstel heel erg remmen. -Ik zou in de toekomst nog wel een groep willen voor mensen die stemmen horen, of een structuurgroep, voor mensen die daar hulp bij kunnen gebruiken. We willen inspelen op waar vraag naar is en die groepen regelmatig aanbieden.’ (Wie geïnteresseerd is, kan dat aangeven; voor een nieuwe groep in de toekomst.)

Omschrijf je zelf in drie woorden…

‘ Sociaal: ik maak makkelijk contact en ben geïnteresseerd in anderen.

Zorgzaam: ik heb oog voor anderen en doe mijn best het anderen het naar de zin te maken.

Ambitieus: ik heb goed voor ogen wat ik nog meer zou willen leren, waar ik naar toe wil. En daar ga ik dan ook helemaal voor. Ik zou uiteindelijk nog wel de opleiding tot klinisch psycholoog willen volgen, dat is nog eens vier jaar, dan ben je vergelijkbaar met een arts, hoofdbehandelaar.’

Wat betekent (geestelijk) ‘gezond’ voor jou?

‘Dat je je goed voelt en in staat bent de dingen te doen die je wilt doen, die je zelf mogelijk acht. Waar je blij van wordt. En dat je liefdevolle, of betekenisvolle relaties aan kunt gaan. Dat je in staat bent plezier te hebben in het leven.’

Ik hou niet van…

‘Heel erg beperkend volgens een protocol moeten werken. Het staat me tegen als je niet meer vrij bent om echt te luisteren naar iemand en een inschatting te maken wat die persoon op dat moment nodig heeft. Dus overregulering, knellende regels, daar hou ik niet van. Egoïsme en bekrompenheid vind ik ook lastig, als mensen een oordeel hebben over zaken waar ze eigenlijk helemaal geen idee van hebben.’

Ik vind De Brouwerij belangrijk omdat…

‘Er wordt een connectie gelegd tussen de behandeling en de vrije tijdsbesteding, mensen worden echt geactiveerd weer deel uit te maken van de maatschappij. De Brouwerij is dan, bijvoorbeeld na een opname, een eerste stap en een hele mooie omgeving om de maatschappij weer in te gaan. Daarom zouden er eigenlijk veel meer Brouwerijen moeten zijn, eigenlijk is het een schande dat we er maar één hebben.

Verder vind ik het heel mooi dat er hier zo multidisciplinair gewerkt wordt, met een psycholoog, een verpleegkundige, een psychiater, een sociaalpsychiatrisch verpleegkundige; er is een goede mix van kwaliteiten en dat geeft goed weer hoe ieder mens weer iets anders te bieden heeft.’