Kennismaken met… Bram
- Berichtauteur Door Pelle Bast
- Berichtdatum 01/07/2022
‘Sinds begin 2018 ben ik bij De Brouwerij. Ik heb lang bij de reguliere GGZ gezeten, GGZ InGeest. Lange tijd had ik toen alleen contact met mijn huisarts omdat het goed ging. Na mijn laatste psychose in 2017 was de huisarts eigenlijk ‘te licht’ en toen bleek de Brouwerij een van de mogelijkheden.
In totaal heb ik vijf psychoses gehad, de eerste op mijn 21e, inmiddels ben ik 41. Meestal kwam dat door stress en te hard werken. Een manie liep dan over in angst en werd een psychose. Ik voelde het wel aankomen op een gegeven moment, later voelde het meer als een burn out, een moeheid waar ik ook niet meer uit terug kom komen. Het voelde soms ook alsof alles klopte, een ontspannenheid na een periode van piekeren. In het begin was het een soort van verlichte staat van bewustzijn, later niet meer.
Ik had het idee dat ik toegang had tot universele informatie, via intuïtie kon ik alles binnenkrijgen. En kon ik alle wereldproblemen oplossen. Terrorisme bijvoorbeeld. Ik dacht dat ik president Bush moest gaan adviseren. Uiteindelijk wist ik wel dat het om een psychose ging, maar tegelijkertijd had ik angst dat terroristen mij kwamen zoeken, omdat ze wisten dat ik belangrijk was. In latere psychoses wilde ik ook mensen helpen, niet zozeer de wereldvrede dichterbij brengen zoals eerst, maar mensen op straat, die om geld vroegen. Ik ging dan met ze in gesprek.’
Bram had net als veel anderen die een psychose hebben gehad, het idee dat er geen echte aandacht en ruimte was bij behandelaren over wat hij te vertellen had over de inhoud van zijn psychose. Het gesprek met een therapeut over wat er psychologisch mee gedaan kon worden, kwam er niet vanzelf. Terwijl trauma’s uit het verleden, zoals zijn vader die overleed toen hij 14 was, of het uit de kast komen toen hij 24 was, toch ook in relatie stonden met latere psychoses, denkt Bram.
Dienstbaar zijn of de wereld beter maken zit ook wel in zijn karakter. In zijn werk als webmaster en contentmanager ondersteunt hij communicatieadviseurs. In Enschede deed hij een multimediaopleiding ‘kunst & techniek’ en maakte o.a. animaties, internetsites en documentaires. Later in Amsterdam studeerde hij op de UvA media & cultuur, met als master nieuwe media.
Goed slapen, ritme
‘Het is belangrijk om niet te veel prikkels te hebben, de balans voor mezelf goed te houden. Goed slapen, ritme, niet oververmoeid raken. Dat zijn zaken die ik zelf kan doen om een psychose te voorkomen. Stress voorkom ik door grenzen aan te geven, dingen bespreekbaar te maken. Ik gebruik ook mindfulness technieken om niet alleen maar in mijn hoofd te zitten en even stil te staan bij wat er is en hoe ik in mijn lichaam zit. Ik krop minder op en daardoor en heb minder controle nodig.’
Open over psychosegevoeligheid
Inmiddels ben ik er ook in mijn werk en daarbuiten open over. Ik heb voor studenten van de VU en UvA erover gesproken. Op LinkedIn heb ik in een video een interview over psychose gepost. Het dubbel uit de kast komen (geaardheid en kwetsbaarheid) was eerst spannend, zeker vanwege carrièrekansen, maar pakte uiteindelijk heel goed uit. Een jobcoach in 2010 heeft geholpen om die openheid ook qua solliciteren niet uit de weg te gaan. Dat bleken werkgevers uiteindelijk heel goed te ontvangen.
Omschrijf jezelf in 3 woorden
Creatief/technisch, in mijn werk, maar ook thuis hou ik ervan om oplossingen daar te zoeken. Dienstbaar/sociaal: ik help graag. En: consciëntieus, zorgvuldigheid vind ik belangrijk.
Wat betekent (geestelijk) gezond voor je?
Ik hoef niet 100% gezond te zijn, maar heb wel regie over mijn leven. Af en toe voel ik me wat minder, maar ik laat me daar niet door leiden. Als ik iets niet durf, vind ik vaak toch de moed om het dan wel te doen. Het wegdrukken van mijn gevoel en het piekeren maakten mij uiteindelijk ziek. Door therapie en een mindfulness cursus ‘Voluit leven’ heb ik geleerd mijn gevoel beter toe te laten en dingen te durven ondernemen. Angsten zijn verminderd door ze uit te dagen. Ik luister beter naar de grenzen die mijn lichaam eigenlijk al aangeeft. Soms heb ik dan beweging, slaap, tijd voor mezelf, goede voeding of een legere agenda nodig. Andersom doe ik veel van deze dingen om niet aan die grenzen te komen. Het helpt om energiek en in balans te blijven.
Als ik enige rust heb in mijn hoofd is dat vaak een goed teken. Dat gebeurt vaker als ik mijn aandacht heb bij het hier en nu. Onoverzichtelijke situaties probeer ik wat meer met een bepaalde kalmte te aanschouwen. Kijken vanuit het ‘oog van de storm’ vind ik daarbij een mooie metafoor. Dan ga ik wat minder mee in de chaos. Ik weet inmiddels dat ik op sommige dingen invloed heb en op veel dingen niet. Controle over het leven is voor mij een illusie gebleken. Na veel tegenslag heeft veerkracht veel meer gebracht. Flexibeler meebewegen op wat er op je afkomt. Niet alles vraagt meteen actie. In het verleden projecteerde ik doemscenario’s op de dingen die op mij afkwamen. Die zijn niet uitgekomen. Gelukkig geloof ik nu ook niet alles meer wat ik denk. Dat vind ik wel gezond.
Ik zou graag…
Eigenlijk ben ik best tevreden hoe het nu gaat. Ik wil nog wel schrijven, over psychische kwetsbaarheid bijvoorbeeld.
Ik hou niet van…
Asociaal gedrag, mensen die over mijn grenzen heen gaan.
Ik vind De Brouwerij belangrijk omdat…
Het laagdrempelig is. Als je je even minder goed voelt, kun je makkelijk langkomen. En omdat behandelaren, leden en vrijwilligers hier moeiteloos mengen. Het is een mooie plek die mensen bij elkaar brengt. De Brouwerij is holistischer dan de reguliere GGZ. Meer gericht op je gezonde deel. Ik voel mij vrijer en het stimuleert mij om mijn talenten en interesses verder te ontwikkelen.
(interview op 3 juni ’22, opgetekend door Frank Steverink)