Kennismaken met…Wouter
- Berichtauteur Door Frank Steverink
- Berichtdatum 10/02/2021
Wouter (Schröder) is 35 jaar en vanaf het prille begin bij de Brouwerij: ‘Via (Brouwerijvrijwilliger) Mieke heb ik de opening van de Brouwerij (2012) nog meegemaakt. Ik kende Mieke omdat zij ook vrijwilliger was bij de Kraaipan Oase[1], daar heb ik een mooi appartement waar ik heel blij mee ben.’
‘Dus ik ben er eigenlijk bij vanaf het begin. Als lid, ik ben er ook in behandeling. Sinds jonge leeftijd heb ik aanleg voor dwangmatig denken. Dat levert soms veel stress op en heeft ook veel impact op mijn leven gehad tot nu toe. Zo heb ik mijn studie niet af kunnen maken. Daar worstel ik soms nog steeds wel mee. Wat is de beste manier om er mee om te gaan? – ik leer daar wel steeds meer in, en heb handvatten om er grip op te krijgen. Bij heel veel stress kan ik een psychose ontwikkelen, de laatste keer was in 2009.
Dat dwangmatige denken geeft me aanvankelijk iets van houvast en controle, maar op termijn werkt het niet. Dan besef ik dat het gewoon moet laten zijn zoals het is. Focussen op de dingen om me heen, waar ik mee bezig ben. Sinds mijn 15e slik ik medicijnen. Bij De Brouwerij heb ik verder ook gesprekken met behandelaars.
Sinds 1,5 jaar ben ik aan het werk als unit-assistent bij GVB. Een baan waar ik met ondersteuning van een jobcoach van de Brouwerij op heb gesolliciteerd. Ik ga ervoor om bij GVB te blijven en daar door te groeien. Het is soms pittig met mijn kwetsbaarheid, soms zijn er stressvolle situaties en begin ik te piekeren en blijft dat wat ‘haken’. Dan kan het van iets kleins een dwanggedachte worden. Ik probeer dan afstand te nemen en het tot redelijke proporties terug te brengen.’
Uniek
De Brouwerij is bijzonder in de manier waarop je benaderd wordt en hoe je gewoon binnen kunt lopen. Heel anders dan de GGZ-instellingen die ik van jongsafaan gezien heb. Het is een open en fijne plek om in behandeling te zijn. Omdat het niet alleen over je problemen gaat maar ook focust op de andere mogelijkheden die je nog wel hebt. De stereotype GGZ-behandeling heeft vaak een zware, serieuze lading, bij De Brouwerij kan het veel lichter voelen.’
Omschrijf jezelf in drie woorden en vertel waarom…
‘Sportief, intelligent en sociaal. Sportief omdat ik eigenlijk altijd heb gesport. Hockey bijvoorbeeld. Daar komt ook het sociale aspect bij. Na de wedstrijd iets drinken met elkaar. En ik vind het ook heel belangrijk, naast hockey loop ik hard en doe ik aan fitness. Het helpt om fit en in balans te blijven. – Verder ben ik intelligent. Ik heb ondanks mijn klachten toch het VWO afgemaakt en twee jaar van mijn studie bedrijfseconomie aan de universiteit afgerond. Het helpt me ook om mijn klachten te begrijpen en te relativeren. Sociaal: omdat ik snel het gezelschap zoek van mensen en er goed voor anderen kan zijn. Ik voel me fijn met vertrouwde mensen om me heen. Deze coronatijd is daarom wel lastig.’
Wat betekent (geestelijk) gezond voor je?
‘Eigenlijk het belangrijkste in mijn leven, omdat het niet altijd zo is. Het betekent voor mij dat ik mijn leven kan leven zoals ik dat graag zou willen. Zoveel mogelijk, zonder beperkingen, dat de basis goed is en dat je zo ook meer tegenslagen kunt incasseren. Bij de Brouwerij volg ik nu ACT: Acceptance & Commitment Therapy. Je leert daar accepteren wat er gebeurt als je je minder goed voelt, gaat er niet tegen vechten en blijft de dingen die je belangrijk vindt zoveel mogelijk doen. Dat is een voorbeeld om actief zelf iets te doen aan je gezondheid.’
Anekdote?
‘In 2014 was er een yogareis van de Brouwerij naar Frankrijk. Daar hebben we bij een spelletje toepen heel erg gelachen. We lagen dubbel, heerlijk was dat! Dat is een moment dat me erg bijgebleven is.’
Ik zou graag…
‘Gelukkig worden. Het zonnetje in je leven hebben, kunnen genieten. Een basis hebben die goed functioneert. Dan kun je je eigen mooie momenten realiseren en nastreven.’
Ik hou niet van…
‘Mensen met een dubbele agenda. Onoprechtheid.’
Ik vind De Brouwerij belangrijk omdat…
‘…het me houvast geeft. En het is ook een plek waar je wat kunt bijdragen voor anderen.’
(Opgetekend door Frank Steverink op 29 januari ’21).
[1] (De Kraaipan Oase is een woonproject in Amsterdam-Oost. Hier wonen 35 mensen met een verhoogde kwetsbaarheid voor psychose. De bewoners wonen zelfstandig in 25 huizen verspreid over de Transvaalbuurt en op loopafstand van de gemeenschappelijke ruimte in de Kraaipanstraat. Hierboven bevinden zich nog 10 appartementen.)